Czasownika foutre należy używać ostrożnie, ponieważ w zależności od kontekstu może nabrać bardzo wulgarnego charakteru. Natomiast zastosowany w powyższym przykładzie będzie synonimem słowa faire. Używany jest nawet przez francuskojęzycznych pisarzy, np.  „Nom de Dieu ! Feempje, qu'est-ce que tu fous ? s’informa joyeusement un passant en lui bourrant l’épaule d’une tape. » (Francis Carco, Brumes)[1]. W wypowiedzi występuje również słówko « ta piaule », które od I połowy XIX wieku zaczęło być używane w sensie « une chambre », czyli pokój.

Czasownik bachotter na pierwszy rzut oka nie kojarzy nam się z żadnym innym słowem. Jednak nic bardziej mylnego. Bachotter pochodzi od słowa bachot, a ono od słowa bac. Słówko bac, czyli w pełnej wersji baccalauréat, to po polsku matura i jest to słowo zapewne Wam znane. Dlatego czasownik ten będzie oznaczał powtarzać, przygotowywać się do egzaminu. Piger będzie oznaczał rozumieć, zaś „que dalle” tutaj będzie odpowiednikiem polskiego słowa nic. Całe wyrażenie więc możemy przetłumaczyć nic nie łapię, nie ogarniam. Dodatkowo ciekawostka: wyrażenie j’ai la dalle oznacza być bardzo głodnym. Kojarzycie małego głoda? J Oto jego francuska wersja -->

Francuski potoczny: Je-kiffe: (Donner) un coup de main czyli tłumacząc dosłownie na język polski wyciągnąć pomocną dłoń. Wyrażenie to pojawiło się w poprzednim dialogu.

Laisse tomber, c’est mort wygląda trochę jak wyrok śmierci. Czy Paul zleca zabójstwo? Daj komuś upaść, to już martwe, tłumacząc sobie dosłownie i oczywiście kompletnie bez sensu ( ale na poziomie początkującym to oczywiste i całkiem straszne skojerzenie). Laisser tomber, c’est mort przetłumaczymy jednak całkiem niewinnie jako daj sobie spokój, to bez sensu, nie da rady. „Je galère” odnosi się do słowa „galère”, które od starożytności aż do XVIII wieku oznaczało łodzie, na których przestępcy odbywali swoją karę. Dlatego też dzisiaj słowo galère odnosi się do sytuacji, która jest ciężka, trudna.

Ben jest potoczną formą wyrazu bien, czyli dobrze. Czasownik „retrouver” oznacza odnaleźć, natomiast w odniesieniu do znajomych będzie oznaczał dołączyć, spotkać się. Słowo un pote przetłumaczymy jako przyjaciel czy kumpel.  Czasownik se marrer, pochodzący z XIX wieku, można skojarzyć z przymiotnikiem „marrant”, który oznacza zabawny, śmieszny. Dlatego też „se marrer” możemy przetłumaczyć jako śmiać się, bawić się.

Francuski potoczny: Je-kiffe: Czasownik zoner, w języku potocznym, możemy przetłumaczyć jako spacerować bez określonego celu, wędrować.

Wyraz „rade” w użytym w dialogu kontekście będzie oznaczał słowo bar. Branché natomiast w języku potocznym oznacza, że coś jest na czasie, modne.

Tak jak już zostało wspomniane w poprzedniej analizie dialogu, na słowo pieniądze odnajdujemy mnóstwo synonimów, tak jak w naszym języku ojczystym. Między innymi do jednego z tych synonimów zaliczamy wyraz „le pognon”. Jego etymologia nie jest jednoznaczna, natomiast odnaleźliśmy dość ciekawą teorię. Słówko „pognon” miałoby wziąć się od nazwiska niejakiego Henriego Pognon, który był głównym księgowym fabryki Creuso i to właśnie od I połowy XIX wieku stwierdza się początek istnienia tego wyrazu. Przypadek? Nie sądzimy ! Przymiotnik „raide” poznaliśmy przy okazji wiecznie pijanego ojca Paula. Co jednak oznacza w podanym zdaniu? Tutaj będzie odpowiednikiem polskiego słowa spłukany, mówiąc kolokwialnie.

Wyrażenie w całości brzmi «  se faire de la bile » i oznacza „ se faire du souci”, czyli martwić się. Co oznacza zatem rzeczownik une bile? Jego pochodzenie jest niezwykle ciekawe, ponieważ sięga aż do starożytności i do teorii humoralnej Hipokratesa. Według niego organizm miał posiadać cztery płyny: krew, żółć, śluz i czarną żółć (czyli francuskie une bile). Czarna żółć odpowiadała melancholii, smutkowi, dlatego też to ona miała być źródłem naszych zmartwień. Teoria w takiej czy innej postaci przetrwała aż do połowy XIX wieku ! Stąd też w języku francuskim funkcjonuje pod taką postacią po dziś dzień.

C’est cool, czyli zapożyczenie angielskie, którego tłumaczyć nie trzeba, ponieważ w języku polskim również funkcjonuje na codzień. Słowo „bécane” możemy przetłumaczyć jako rower lub motor.

Czasownik cailler, pochodzący od łacińskiego słowa coaguler, oznacza w języku potocznym, że jest zimno. Wyrażenie on se les pèle, może nam kojarzyć się z czasownikiem peler, czyli obierać ze skórki. I ma on jak najbardziej związek ze skórą, która odczuwa zimno. Do tego czasownik nabiera zwrotności i dorzucamy do niego „les”, które w domyśle zastępuje odpowiednią część ciała (les fesses- pośladki; les testicules- jądra), następuje wzmocnienie wyrażenia, bo jest przecież strasznie zimno! Dosłownie tłumacząc wyrażenie oznacza: odmrażamy je sobie (je = pośladki, jądra itd.).  

Ok, czyli kolejny popularny anglicyzm znany w większości krajów świata, który oznacza dobrze, w porządku. J’prends, czyli dokonujemy elizji, po to, by wymowa była krótsza i teoretycznie prostsza (ale spróbujcie to powiedzieć, wcale nie jest to takie łatwe). La bagnole to już drugi synonim dla francuskiego słowa voiture, czyli samochód (pierwszy jaki poznaliśmy to une caisse). Epitet używany nie tylko w języku francuskim, o którym już również wspominałam, to „mon vieux” którego polskim odowiednikiem jest „mój stary”. Ostatni wyraz, który pozostał do sprawdzenia to „go”, czyli mamy znowu do czynienia z anglicyzmem i oznacza on iść. Dlatego też wyrażenie on y go przetłumaczymy jako idziemy, lecimy.